Harry. PART 1. ♥

Łyżwiarstwo - to coś co kocham i . Jako mała dziewczyna w różowej sukience i lizakiem w ręku zaczełam się tym interesować. Moja mama zawsze mi powtarzała że mam talent i nie moge tego zmarnować. Jednak po jej śmierci zwontpiłam to. To właśnie mama dawała mi te szczęście na lodzie , to właśnie ona nauczyła mnie wszystkiego , to ona chciała abym była taka jak ona , to wszytsko dzięki niej. Teraz jej już nie ma. 2 lata temu przegrała z rakiem. Miałam wtedy 16 lat. Bardzo przeżyłam jej śmierć i powiedziałam sobie że już nie ustane na lód. Ale po liście jaki od niej dostałam zmieniłam zadnie bo robiłam to dla niej.

Droga [t.i[

Życie biegnie bardzo szybko i nie zdążyliśmy się nawet obejrzeć , gdy nasz czas mija i musimy odejść w daleki świat. Moja kochana córeczko , piszę do Ciebie ten list aby powiedzieć jak bardzo Cię kocham i tęsknie. Zawsze będziesz dla mnie najważniejsza, zawsze będziesz w moim sercu. Jeśli czytasz ten list wiec że mnie już nie ma.... Ale patrze na Ciebie  z góry , zawsze będę przy Tobie. Pamiętaj co Ci mówiłam pare lat temu. - Masz talent nie zmarnuj tego - . Zrób to dla mnie. Wiem że popełniałam błędy , ale każdy je popełnia , ale to właśnie ty dałaś mi drugą szanse.Prosze Cię z całego serca , zapamiętaj mnie z dobrej strony. Kocham Cię i Tęsknie, , Mama.

Za każdym razem gdy czytam ten list moje oczy są wypełnione łzami.To dla mamy robie to co właśnie robie. Kocham ją i chcę żeby była ze mnie dumna.

2 marca 2013r. 
To dziś. Spojrzałam na kalendarz który widniał na białej ścianie w salonie. To dziś jest najważniejszy dzień czekałam tyle lat .To dziś chce zdobyć nagrode dla mamy.

Gotowa wyszłam z mieszkania i ruszyłam w strone budynku gdzie  ma dobyć się konkurs łyżwiarski. Są plusy bycia łyżwiarką, Dzięki temu poznałam wiele gwiazd , które występują na lodzie W zeszłym roku poznałam , Justina Biebera , Ed'a Scheerana , Little Mix i inne mniej znane gwiazdy. Za to dziś będę miała zaszczyt poznać zespół One Direction. Kocham tych chłopaków mają talent w tym co robią. Ciesze się że to właśnie oni zaśpiewają w najważniejszy dzień mojego życia.

Gdy doszłam do budynku . weszłam do środka i zobaczyłam tłum fanek.
- Dzień Dobry - powiedziałam gdy zobaczyłam za ladą panią Collins.
- Dzień Dobry [T.I] - odpowiedziała.
- Co tu się dzieje?
- One Direction już jest a i trenerka mówiła że masz do niej zajść..
- Dobrze - uśmiechnełam się i ruszyłam w strone pokoju trenerki
Gdy weszłam do środka na kanapie zobaczyłam piątke chłopaków
- Ooo cześć [T.I] - powiedziała pani Jones - a i poznaj One Direction
- Cześć - krzykneli chórem
- Hej - odpowiedziałam i się lekko uśmiechnełam.
Razem z trenerką umówiliśmy że taniec na lodzie zatańcze do piosenki Little Things.
- Mam nadzieje że wybór ci się podoba.
- Jasne kocham tą piosenke.
- Ooo fanka? - zapytał chłopak z burzą loków na głowie.
- Tak - odpowiedziałam i spojrzałam mu prosto w oczy. Nie mogłam oderwać od niego wzroku. - Jaki on śliczny - pomyślałam. Z rozmyślań wyrwał mnie głos pani Jones.
- To szykuj się - powiedziała i razem z chłopkami wyszła z pomieszczenia.

Ubrałam sukienke którą moja mama miała w jej najważniejszym dniu. Włosy spiełam z koka . Wyszłam z garderoby i ruszyłam w strone lodowiska.
- Jesteś gotowa? - usłyszałam głos mojej trenerki
- Jestem
- Pamiętaj mama z Tobą jest. - lekko się uśmiechnełam i wyszłam na lód.
Tańczyłam do piosenki jaką śpiewają chłopaki z One Direction.
Jeszcze nigdy nie czułam się tak na lodzie. To było przyjemne uczucie.
Gdy mój czas się skończył zeszłam z lodu i ruszyłam  strone garderoby.
- Byłaś świetna - powiedziała trenerka i zamkneła drzwi.
- Myślałam że będzie lepiej.
- Było wspaniale. - uśmiechnełam się i przebrałam się w drugą kreacje.

Gdy stałam już w rządku z innymi łyżwiarkami czułam strach. Nie byłam najlepsza , ale też nie byłam najgorsza , ale gdy usłyszałam swoje nazwisko zaczełam płakać ze szcześcia. Spojrzałam w góre i powiedziałam - Mamo to dla Ciebie - Po otrzymaniu nagrody wróciłam z panią Jones do garderoby. Ona również nie powstrzymała lez.
- Mama była by z ciebie dumna.
- Jestem pewna że jest.
Przebrałam się i opuściłam budynek. Idąc w strone swojego mieszkania usłyszałam jak ktoś krzyczy moje imie.
- [T.I] !!
- Harry? coś się stało?
- Nie , ale to jest mój numer zadzowon - powiedział po czym wsiadł do samochodu.
Wróciłam do domu , wziełam prysznic i przepełniona emocjami zasnełam. 

Pierwsza część o Harrym już jest :) Nie wyszło to jak chciałam , no ale cóż , może wam się spodoba :) z góry przepraszam za błędy :)
5 komentarzy = PART 2. :)