No matter what would happen I'll be next to you ♥ ( part VIII )

 

~  Moje serce buzowało pod masą
nasuwających się na nie uczuc i myśli .. Ręce uderzały w podłoge,
jakby próbując ją zniszczyc .. Nie rozumiałam dlaczego to robię.

Ciche naciśnięcie klamki i chwilę później ciepłe dłonie
hamujące siłę moich rąk .. ~


Łzy cisnęły się do oczu hektolitrami niepowstrzymanej mieszanki wybuchowej.
Nic, nie mogło powstrzymac jej przed wybuchem, przed zniszczeniem
tego, co miała zniszczyc.. To jak wiedziec, że cząstka Ciebie
umiera, odłączając się od ciała, tworząc coś co kiedyś zostanie
zniszczone raz na zawsze .. Zaufanie .. to była ta cząstka.
Nie wiem, czy będę potrafiła mu po raz kolejny zaufac,
skoro nie powiedział mi o tak głupiej rzeczy .. Co będzie następne ?
Wiara w lepsze jutro ? Ona wciąż poniekąd we mnie istnieje ..
Nadzieja ? Jeszcze tak .. Miłośc ? Ta już dawno nie gościła
w moim życiu ..

- Pusc ! - krzyczałam jak opętana. Nic. - Cholera pusc mnie ! - także nic..
Zaczęłam się szarpac wyrywając się z jego uścisku. Kiedy już całkowicie
byłam " wolna " już nie wytrzymywałam psychiczne, to wszystko za
szybko się rozwinęło. Szkoła, ojciec, przeprowadzka, obietnica(?) a teraz to.
Łkanie przerywały słowa, które tak bardzo raniły.. Nie mogłam.
Nie umiałam powstrzymac tego, co mówię.
- Wypierdalaj stąd ! Kurwa wypad, nie słyszysz ? Nie patrz się tak na mnie
wypierdalaj, nie jasno mówię ?! Nie sądziłam, że jesteś aż takim
dupkiem, nie Ty .. - wyszedł nie odzywając się słowem. Czekoladowe oczy
miały rozszerzone źrenice i zaczynały pokrywac się lekką przezroczystą taflą.
Teraz mógł zobaczyc jak bardzo to boli ..

Zamknęłam za nim drzwi, osuwając się po nich, niczym bezbronne dziecko
pragnące byc już dorosłym.. Wróciło uczucie które w Polsce było normalnym.
Drgawki, chłód i rozrywający ból od środka, prowadzący do wielkiej
rozpaczy..


Sięgnęłam po telefon i włączyłam jedną z tak bardzo bliskich mi piosenek.
Czesto mijamy sie z tym, czego mogli byśmy chciec, czegoś szukamy mimo, że
to właśnie tutaj jest, wciąz nowe rany i plany. Jak nie chciec więcej ?
Doceńmy to, co mamy, to najważniejsze ..

Zasnęłam z głową opartą o drzwi . Bezsilnosc otaczała mnie z każdej
możliwej strony nie dopuszczając do innego rozwiązania. Siedziałam, nie miałam
siły wstac, ani się ruszyc. To uczucie przynosiło paraliż blokując
mnie do samego końca ..


*




Minęło kilka godzin nim się przebudziłam. Myślałam, że to tylko zły sen.
Jednak nie. Zdałam sobie sprawę co zrobiłam..
Nie wiedziałam, gdzie teraz był i co robił ..
Kiedy zeszłam na dół, w sumie turlając się ze schodów, bo zejściem
nazwac tego nie można było. Nie wiedziałam która godzina, myślałam,
że może po dwudziestej ? Zdziwiłam się kiedy zobaczyłam na zegarku
w kuchni 12.30.. Podeszłam do blatu, na którym znajdowała
się biała, zapisana  czarnym długopisem, starannym pismem kartka..

Kochana, przepraszamy, że tak bez pożegnania. Wieczorem dostaliśmy telefon
i musieliśmy wyjechac dziś. Chcieliśmy się pożegnac, ale chyba
usnęłaś pod drzwiami a nie chcieliśmy Cię budzic .. Wiemy, co się
stało. Nie martw się, On Cię rozumie .. Zadzwonimy wieczorem, jak będziemy
już w hotelu. Zostawiamy Ci kartę gdybys czegoś potrzebowała. Ahh i zerknij do salonu.
Mała niespodzianka .. Będziemy tęsknic . Xx - Chłopcy..



Kolejny zawód. Nic nowego .. Skierowałam się w kierunku salonu, tak
jak zostało napisane na kartce, uprzednio chowając kartę do szafki .

Na stole leżało dosyc spore pudełko z otworami u góry.. Kiedy otchyliłam
jego wieczko .. nie mogłam w to uwierzyc.

____________________________________________________
PIOSENKA, którą wykorzystałam :  dla niej. < 3
 możliwe , że niektóre z Was się gubią .. " * " w opowiadaniu to tak jakby przerywniki czasowe.. to tak ps. jakby co . mam nadzieję, że się spodoba.. <3

PART IX - minimum 10 KOMENTARZY !